Rehberli Oyunun 3 Temel Unsuru Nedir?

Rehberli Oyunun 3 Temel Unsuru Nedir?

Erken Çocukluk Eğitimi’nde (EÇE) doğrudan öğretimin mi yoksa serbest oyunun mu çocukların öğrenimi ve gelişimi açısından daha fazla fayda sağladığı konusunda uzun süredir bir tartışma vardır.

Son yıllarda “oyun temelli öğrenmeye” doğru bir değişim giderek artan bir destek kazanıyor. Özellikle Erken Çocukluk Eğitimi ortamında oyunun ve geleneksel öğretimin faydalarını birleştiren bir yaklaşımdır. “Oyun temelli öğrenme”, rehberli oyun da dahil olmak üzere tüm benzer eğitim yaklaşımlarını bir arada tutan bir şemsiye gibidir.

Bir araştırmaya göre Oyun sırasında rehberlik, çocukların eğitim bağlamlarında öğrenmesini ve gelişimini artırabilir mi? Rehberli oyunun EÇE’deki çocuklar için en uygun öğrenme deneyimini sağlayan üç temel özelliği vardır.

Rehberli Oyun için En İyi 3 Öğe

1. Rehberlik sağlayan eğitimcinin, eğlenceli bir etkinlik düzenlerken aklında net bir öğrenme hedefi olmalıdır (Toub ve diğerleri, 2018; Weisberg ve diğerleri, 2016).

   Her eğitimcinin öğretime yön veren bir yol haritası olmalıdır; ve çocukların bu dönemde neleri uygulamaları gerektiğini gösteren bir müfredat. Her sınıfın/grubun ve her çocuğun hedefleyeceği bazı öğrenme hedefleri olmalıdır. Müfredat ve öğrenme hedefleri eğitimcilere yön verir ancak planlamaya yön vermesi gereken en önemli şey çocukların ilgileri, fikirleri ve ihtiyaçlarıdır.

2. Etkinlik veya etkileşim, çocuklara oyunları üzerinde bir dereceye kadar seçim ve eylem hakkı tanımalıdır: oyunsal etkileşim ister yetişkin ister çocuk tarafından başlatılmış olsun, oyun mümkün olduğu yerde çocuk tarafından yönlendirilmelidir (Hirsh-Pasek ve diğerleri, 2009).

   Çocuklar aktiviteyi veya oyunun devam etme şeklini seçtikçe özgüven kazanırlar. Her çocuk bu yön verme ve parlama anlarını deneyimlemeli. Çocuklar ne kadar çok katılım gösterirse, o kadar çok dahil olacaklar ve o kadar çok öğrenecekler. Planlama yaparken çocukların oyun etkinliği sırasında hangi şeyleri etkileyebileceğini işaretleyin (Örneğin, etkinlik bir “zanaat”tır ancak çocuklar hangi hayvanı yapacaklarını seçebilirler).

3. Eğitimci, çocuğun ilgi ve ihtiyaçlarına duyarlılığı sağlamak için rehberlik tekniklerini (açık uçlu sorular, ipuçları, yönlendirmeler ve modelleme gibi) kullanma konusunda esnek olmalıdır. Bu, rehberlik eden yetişkinin çocuğun ipuçlarını fark etmesini, yorumlamasını ve bunlara yanıt vermesini gerektirir (Fisher ve diğerleri, 2011).

   Erken çocukluk eğitimcilerinin 8 gözü, 6 kulağı ve 4 eli olmalıdır; bu da çocukları gözlemlemeyi çok daha kolaylaştırır. Ama endişelenmeyin, bu halinizle gayet iyi olacaksınız, sadece tüm çocukların seslerinin duyulduğundan emin olun, en sessiz olanları bile.

Güçlü bir öğrenme yöntemi olarak rehberli oyun

Araştırmaya göre, bu özelliklerin kombinasyonunun, rehberli oyunu, serbest oyun veya tek başına didaktik öğrenmeye kıyasla özellikle güçlü bir öğrenme yöntemi haline getirdiğine inanılıyor.

Özellikle, rehberli oyunda, oyun onun zevkini, motivasyonunu ve eylemliliğini geliştirdiği için öğrenme deneyimi çocuk için doğal olarak ilginç ve anlamlıdır. Rehberli oyunda destekleyici bir yetişkin veya eğitimci mevcutsa, öğrenme kapsamını çocuğun kendi başına başarabileceklerinin ötesine genişletir (Hopkins ve diğerleri, 2019; Weisberg ve diğerleri, 2016).

Rehberli oyun teriminin belirli bir oyun türüyle ilgili olması gerekmediğine dikkat etmek önemlidir. Yine de fiziksel oyun, nesne oyunu veya rol yapma ve sosyodramatik oyun gibi çeşitli oyun türlerinin unsurlarını içerebilir.

Mutlu oynama ve öğrenme!